آره بریم سراغ موضوعی که همیشه یه‌جور خاص، عجیب و حتی بعضی وقتا پنهونی تو ذهن خیلیا هست…
فوت فتیش!
یا همون پا‌دوستی یا پا‌پرستی (البته تو فرهنگ خودمون بیشتر با برچسب و قضاوت همراهه تا درک دقیق)، یه موضوع جنسیه که خیلیا دارن، اما کمتر کسی راجع‌به‌ش راحت حرف می‌زنه. مخصوصاً تو ایران که فضا بیشتر بسته‌س، اینجور چیزا یا کلاً سرکوب میشه یا به شکلی پنهان و بعضاً افراطی رشد می‌کنه.
اصلاً فوت فتیش یعنی چی؟
یه علاقه‌ی خاص، شدید و گاهاً وسواس‌گونه به پا یا چیزهایی مرتبط با پا (مثل جوراب، کفش، ناخن پا، صدای راه رفتن با پاشنه بلند و…) که برای بعضیا باعث تحریک جنسی میشه.
ولی قضیه این نیست که حتماً باید لمس یا رابطه‌ای صورت بگیره، بعضیا فقط با دیدن پا یا حتی فکر کردن بهش هم تحریک می‌شن.
از بیرون ممکنه عجیب بیاد، ولی تو دنیای روانشناسی و سکسولوژی، یه نوع تمایل جنسی کاملاً واقعی و شناخته‌شده‌ست.
فوت فتیش از کجا میاد؟
هیچ‌کس دقیق نمی‌دونه.
یه سری نظریه‌ها میگن ممکنه از کودکی یا نوجوانی شکل بگیره، مثلاً وقتی یه نفر تو اون سن یه تجربه جنسی یا تحریک احساسی در کنار دیدن پا یا لمس اون داشته باشه.
یا حتی بعضی وقتا فشارهای جنسی و سرکوب‌هایی که تو جوامع مذهبی یا سنتی هستن، باعث می‌شن میل جنسی به شکل‌های خاص و غیرمعمولی بروز پیدا کنه.
یه نکته جالب:
توی ایران که رابطه آزاد کمتره، بدن زن به‌طور کامل خیلی کم دیده میشه. در نتیجه، چیزایی مثل پا، مو یا صدا برای خیلیا بیشتر جنسی می‌شن. چون تنها چیزیه که بیشتر در معرض دیده شدن قرار داره!
📌 این یعنی محدودیت میتونه ناخودآگاه باعث شکل‌گیری فتیش بشه.
تو ایران چی؟
خب، از اینجا بحث یه‌کم جدی‌تر میشه…
توی فرهنگ ما، درباره مسائل جنسی هنوز هم حرف زدن تابوئه. کسی نمیاد بگه من فوت فتیش دارم، چون می‌ترسه قضاوت بشه یا مریض به نظر بیاد.
حتی توی روانشناسی سنتی ایران، خیلی وقتا اینا رو به چشم انحراف می‌بینن، در حالی که فتیش لزوماً اختلال نیست!
✳️ ولی وقتی یه نفر فقط و فقط با پا تحریک میشه و نتونه با پارتنرش رابطه معمولی داشته باشه، اون‌وقت تبدیل میشه به یه جور مشکل عملکردی. اینجاست که شاید نیاز به کمک تخصصی باشه.
یه چیز جالب!
فوت فتیش از رایج‌ترین فتیش‌های دنیا و حتی ایرانه.
توی سرچ‌های ایرانی هم، وقتی نگاه می‌کنی به آمار گوگل، کلیدواژه‌هایی مثل “جوراب سکسی”، “پاهای دختر”، “لخت کردن پا” و… کلی سرچ می‌خوره.
یعنی خیلی از آدما این حس رو دارن، ولی چون تابوئه، ترجیح می‌دن تو سایه نگهش دارن.
جامعه چجوری برخورد می‌کنه؟
تو فضای مجازی و مخصوصاً اینستاگرام، بعضی از بلاگرها ناخودآگاه دارن این میل رو تحریک می‌کنن.
مثلاً یه بلاگر با لباس خونه و جوراب رنگی پست میذاره، کلی کامنت از فالوورها می‌گیره که همه‌چی هست جز نگاه عادی!
چون خیلیا بدون اینکه اسمش رو بدونن، فتیش دارن و دنبال اون محرک خاص می‌گردن.
یه اتفاق دیگه هم تو ایران افتاده:
چون جامعه جنسی بسته‌س، بعضی فروشگاه‌های آنلاین و کانال‌ها شروع کردن به فروش جوراب استفاده‌شده یا عکس پا… که البته همش پنهانیه و خیلی وقتا هم با کلاهبرداری قاطی میشه.
پس مشکل کجاست؟
مشکل اونجاست که کسی که فوت فتیش داره، نه خودش میتونه راحت راجع‌به‌ش صحبت کنه، نه طرف مقابلش میتونه باهاش کنار بیاد.
تو روابط واقعی، ممکنه زن یا مرد وقتی بفهمه پارتنرش فقط با پا تحریک میشه، احساس کنه جذابیت نداره یا کافی نیست.
در حالی که اگه درست مدیریت بشه، میتونه یه بخش از رابطه جنسی باشه، نه کلش.
جمع‌بندی رفاقتی 😄
🔹 فوت فتیش چیز عجیبی نیست، خیلی از آدما دارنش
🔹 اگه فقط با فتیش تحریک می‌شی و هیچ راه دیگه‌ای نداری، ممکنه یه جور وابستگی یا اختلال باشه که بهتره با مشاور یا سکس‌تراپیست در میون بذاری
🔹 تو ایران، به‌جای اینکه اینا رو سرکوب کنیم، بهتره درست بشناسیم، بفهمیم و مدیریت کنیم
🔹 هیچ‌کس با فتیش بودن، مریض یا منحرف نیست… ولی وقتی نتونی مدیریت کنی، اون‌وقته که دردسر شروع میشه.
