آیا خودارضایی در اسلام حرام و ممنوع است ؟

خودارضایی از دیدگاه شیعه

خودارضایی به تخلیه عمدی منی اطلاق می شود، نه هر گونه ریزش منی. منظور از ايمنا، خروج مني با قصد انزال يا بدون آن است; اما بیشتر به تخلیه منی بدون قصد انزال اشاره شده است. در مباحث روزه و اعتکاف و حج و حدود مطرح شده است.

در قرآن و روایات

علاوه بر اجماع، فقهای شیعه برای بحث خودارضایی به آیه 6 قرآن 23 استناد کرده اند که بر اساس آن، لذت بردن از طریق غیر از طریق همسر یا کنیز حرام است.

در روایات متعددی از خودارضایی نهی شده است. این احادیث در وسائل الشیعه با عنوان نهی از خودارضایی آمده است. همچنین در حدیثی آمده است که خداوند به خودارضایی نگاه نمی کند.

خودارضایی حرام و حلال

خودارضایی می تواند بر دو نوع حرام و حلال باشد. برخی از فقهای شیعه می گویند: اگر خودارضایی توسط همسر یا کنیز صورت گیرد، جایز است و در غیر این صورت حرام است. برخی آن را از گناهان کبیره دانسته اند. از سوی دیگر، برخی دیگر از فقهای شیعه آن را حرام دانسته اند، حتی اگر با دست همسر یا کنیز انجام شود.

پیامدها در فقه

• جنابه: خودارضایی منجر به جنابت می شود که شخص را به غسل وادار می کند و او را از دست زدن به کلمات قرآن تا آن زمان منع می کند.
• افطار: خودارضایی، حتی از راه حلال، روزه را باطل می کند و افطار عمدی در ماه رمضان، شخص را واجب می کند که روزه را دوباره بگیرد و کفاره آن را بجا آورد.
• اعتکاف شکستن: خودارضایی اگر در روز انجام شود اعتکاف را می شکند.

خودارضایی بر محرم حرام است و کفاره دادن یک شتر را واجب می کند. اما در مورد شکستن حج بین علما اختلاف است، یعنی حج فعلی شکسته است و باید در سال آینده انجام شود، بسته به اینکه قبل از اقامت در مشعر الحرام انجام شود یا بعد از آن. برخی مقامات در این باره سکوت کرده اند.

چگونه ثابت می شود و مجازات آن چیست؟

خودارضایی با شهادت دو مرد عادل یا اعتراف مرتکب دو و حتی یک بار ثابت می شود. برخی از دانشمندان اولیه، یک بار پذیرش را برای اثبات آن کافی نمی دانستند.

مجازات خودارضایی تعزیری (مجازات اختیاری) است که میزان و نحوه آن را حاکم شرع تعیین می کند. در صورت تکرار، مجازات شدیدتری برای آن تعیین می شود.

خودارضایی از نگاه اسلام

خودارضایی یک موضوع حساس و در عین حال مهم در اسلام است که هنوز به اشتباه درک نشده است. در حالی که این یک عادت رایج است، اسلام موضعی سختگیرانه اتخاذ می کند و آن را به وضوح حرام می داند. با این حال، دلایل این حکم همیشه برای مسلمانان امروز روشن نیست.

در این راهنمای جامع، نگاهی صادقانه و عمیق به خودارضایی از دیدگاه اسلامی خواهیم داشت. ما موضع اسلام را ترسیم می کنیم، شواهدی را از منابع اسلامی تجزیه و تحلیل می کنیم، مضرات آن را مورد بحث قرار می دهیم، و درمان های بالقوه ای را برای غلبه بر این عادت پیشنهاد می کنیم. هدف آموزش و الهام بخشیدن به بحثی متفکرانه در مورد چگونگی تلاش اسلام برای ارتقای کرامت انسانی است.

پس بیایید با یک ذهنیت باز و بالغ وارد آن شویم. این یک مکالمه بسیار مهم است زیرا همه ما تلاش می کنیم تا زندگی خالص تر و معنادار تری داشته باشیم و به خدا اختصاص داشته باشیم.

موضع اسلام در مورد خودارضایی

اسلام، خودارضایی را بر اساس ادله قرآن و حدیث حرام دانسته است. بیایید آنچه را علمای اسلامی می گویند و شواهد پشت این موضع را تحلیل کنیم:

آنچه علمای اسلام می گویند

به گفته شیخ فراز ربانی، محقق برجسته اسلامی، «خودارضایی گناه است، منفور نهی شده و دارای آثار سوء شخصی و اجتماعی فراوانی است که در جوامع سنتی عاقل و افراد متعادل در سراسر جهان شناخته شده است».

او ادامه می دهد که فقط در موارد نادری مجاز است که انجام ندادن آن باعث ارتکاب گناه کبیره زنا (رابطه جنسی غیرقانونی) شود. حتی در آن صورت، این کار فقط در حد کاهش میل قابل انجام است، نه برای لذت.

این نشان می دهد که اسلام قصد دارد درهای گناهان کبیره را ببندد. اما در موارد عادی، خودارضایی به وضوح ممنوع است.

دلایلی از قرآن بر حرام بودن خودارضایی

آیات متعددی وجود دارد که علما از آنها به نهی از خودارضایی تعبیر می کنند:

{و کسانی که عورت خود را حفظ می کنند. امان از زنانشان و کنیزانی که دست راستشان دارند، پس گناهی بر آنها نیست. پس هر کس فراتر از آن را بجوید، فاسقانند.} (23:5-6).

علما می گویند این آیه حفظ عورت را می ستاید و فقط با همسر یا «آنان که دست راستشان دارند» را مجاز می داند و دلالت بر آن دارد که خودارضایی منتفی و گناه است.

«و كسانى كه [وسيله‏اى براى] ازدواج نمى‏يابند، بايد پاكدامنى كنند تا خداوند به فضل خويش منابعى به آنان عطا كند.»

از آنجایی که این امر عفت را برای افراد مجرد بدون اجازه دادن به خودارضایی به عنوان استثناء تشویق می کند، محققان آن را دلیلی بر ممنوعیت آن می دانند.

{کسانی که فراتر از زن و کنیز خود را می جویند فاسقند.}

برخی از محققان این را به عنوان شواهد مستقیم خودارضایی تعبیر می کنند.

پس قرآن بر مراقبت از عورت و عفت تاکید کرده است که از نظر علما خود انگیختگی را منتفی می کند.

حدیث هایی در مورد خودارضایی

فقها حکم خود را بر خودارضایی اساساً بر اساس حدیثی است که عبدالله بن مسعود رضی الله عنه در بخاری و مسلم نقل کرده است. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در این حدیث

به جوانان مسلمانی که استطاعت ازدواج ندارند توصیه می‌کند روزه بگیرند، زیرا روزه مانع میل جنسی می‌شود. (بخاری: ج6، ص117؛ مسلم: ج10، ص172)

با این حال، او به آنها توصیه نمی کند که برای رفع میل جنسی خودارضایی کنند. از این رو فقها دریافته اند که خودارضایی در اسلام جایز نیست.

علاوه بر این، سخنان صریحی از پیامبر (ص) و پیشینیان در نهی از خودارضایی وجود دارد. حضرت انس رضی الله عنه روایت می کند که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:

«کسی که با دست نکاح کند (یعنی خودارضایی) ملعون است (تفسیر مظهری: جلد 12، صفحه 94).

هم سعید بن جبیر و هم عطاء رحمت الله علیهم می‌گویند کسانی که خودارضایی می‌کنند در آخرت مجازات خواهند شد.

مضرات خودارضایی

بسیاری از علمای اسلامی استدلال می کنند که خودارضایی یک عمل گناه است. ابن قیم، فقیه مشهور قرن چهاردهم می گوید: «علت هر خسران، بدبختی و بدی در دنیا و آخرت، گناه و مخالفت با احکام و احکام خداوند است». از این منظر، آسیب های مربوط به خودارضایی به عنوان مجازات الهی برای نافرمانی خداوند تلقی می شود.

به طور خاص، برخی از علما ادعا می کنند که خودارضایی نعمت ها را از بین می برد و بدبختی را به زندگی دعوت می کند، درست مانند «آتش هیزم را می سوزاند». آنها آسیب های احتمالی این عمل را در حوزه های معنوی، اخلاقی، جسمانی و اجتماعی دسته بندی می کنند. از نظر روحی استدلال می کنند که این کار انسان را از خدا دور می کند و باعث خشم الهی می شود. از نظر اخلاقی، ظاهراً باعث تشويق رذيله و كدر كردن قضاوت فرد می شود. از نظر جسمی گفته می شود که اگر بیش از حد انجام شود به سلامت و شادابی فرد آسیب می رساند. از نظر اجتماعی، برخی معتقدند که این کار باعث انزوا و اختلال در عملکرد می شود.

یکی از دلایل اصلی ممنوعیت خودارضایی در اسلام، آسیب های فردی، اجتماعی و معنوی مرتبط با آن است. محققان خطرات بسیاری را که ایجاد می کند در اینجا آورده اند:

1- آسیب های مذهبی

مهم ترین تأثیرات مذهبی و معنوی از دیدگاه اسلامی است:

ضعف در ایمان و نماز و عمل نیک

• عقاید و تصورات فاسد وارد ذهن می شود
• افزایش گناه و نافرمانی
• دوری از قرآن و عبادات
• تحمل اعمال جنسی غیرقانونی

این به وضوح با اهداف اسلام برای رسیدن به آگاهی خدا و شخصیت صالح در تضاد است.

بزرگترین خطر مذهبی خودارضایی، ضعف روحی است – ناتوانی در متعهد ماندن به ایمان . برخی معتقدند که این عادت مردم را از دوستان پرهیزکار دور می کند و به تدریج مشارکت در اعمال اصلی مانند تهجد (نماز قبل از سحر)، روزه، تلاوت قرآن و طلب علم را از بین می برد. در نهایت، تصور می شود که توانایی فرد برای مقاومت در برابر خواسته های پست و پیروی از دستورات دینی را کاهش می دهد.

علمایی مانند حسن بصری، علاوه بر قطع هشدار می‌دهند که خودارضایی مستقیماً مانع اعمالی مانند نماز تهجد می‌شود. و فراتر از آسیب های معنوی خودارضایی بیش از حد می تواند باعث آسیب های فیزیکی مانند مثانه ضعیف و انزال غیر ارادی/ زودرس شود. این باعث اختلال در وضو و نظافت نماز می شود.

2- آسیب های جسمی

علیرغم ادعاهای مخالف، مشکلات فیزیکی متعددی نیز به وجود می آید:

• تضعیف کل سیستم دستگاه تناسلی ادراری
• انزال زودرس و اختلال نعوظ
• ضعف بینایی و سردرد
• درد مفاصل و بی حسی در اندام ها
• خستگی، بی حالی و خستگی مزمن
• حساسیت به طاسی و ریزش مو

اینها خطراتی را ایجاد می کند که مردم به ندرت آن را تصدیق می کنند.

3- آسیب های روانی و اجتماعی

جنبه ذهنی و عاطفی آسیب بیشتری می آورد:

• اضطراب، احساس گناه، تنهایی
• مشکل کمبود اعتماد به نفس و عزت نفس
• انزوای اجتماعی و مشکل در روابط
• عملکرد تحصیلی و شغلی ضعیف
• اعتیاد و تشدید رفتار
• عینیت بخشیدن به زنان و تصورات غیرواقعی

می توان متوجه شد که چرا جوامع سنتی به شدت نسبت به این عادت هشدار می دادند. با کرامت فطری انسان در تضاد است.

آسیب های کل نگر روحی، جسمی و روانی خودارضایی باعث می شود که امام ابن قیم بیان کند:

«علت هر خسران و بدبختی و بدی در دنیا و آخرت گناه و مخالفت با احکام و احکام خداوند است. علاوه بر این، گناه نعمت ها و برکات را از بین می برد همانطور که آتش هیزم ها را می سوزاند….»

بنابراین این سؤال مطرح می شود – اگر چنین آسیبی ایجاد می کند، چرا مردم همچنان به آن مشغول هستند؟ برای درمان این مشکل چه می توان کرد؟

ماجرای زیر که مولانا صدیق احمد صاحب مدّه زیلوهو نقل کرده نشان می دهد که چگونه یکی از شاگردان دین افکار شیطانی خود را اصلاح کرد: نقل شده است که طلبه ای در شهر دهلی درس می خواند. این دانش آموز در یک مسجد زندگی می کرد. در آن محل، خانم جوانی برای دیدن برخی از بستگان خود در راه بود که اتفاقاً شورش در گرفت. بانوی جوان جز این مسجد پناهگاهی پیدا نکرد. شب فرا رسیده بود، وقتی شاگرد این خانم را دید، عذرخواهی کرد و به او دستور داد که از مسجد خارج شود. او به او گفت: «اینجا ماندن تو شایسته نیست، زیرا اگر مردم محلی تو را در اینجا ببینند، موجب رسوایی من خواهد شد. مرا از مسجد بیرون می‌کنند و این به درس من آسیب می‌زند.» بانوی جوان در توضیح وضعیت خود گفت: در محل شورش به پا شده است و اگر از مسجد خارج شوم می ترسم آبروریزی کنم. شاگرد ساکت شد و از او خواست در گوشه ای بنشیند. پس از آن، شاگرد به اتاق خود بازگشت و تمام شب را مشغول مطالعه كرد. در حین مطالعه، مدام نوک انگشت خود را روی شعله چراغش قرار می داد. خانم جوان با دقت این را مشاهده کرد. در سحر، دانش آموز به خانم جوان گفت: شورش فروکش کرده و جاده امن است. بگذار تو را به خانه ات ببرم.» زن جوان گفت: من به خانه برنمی گردم تا زمانی که راز قرار دادن مکرر نوک انگشت خود را روی شعله لامپ برای من فاش نکنی. شاگرد گفت: تو نباید به این موضوع فکر کنی. با این وجود، خانم جوان به درخواست خود اصرار کرد. شاگرد سرانجام گفت: شیطان بارها در دلم نجوا کرد و مرا به بدی با تو تشویق کرد. از این رو نوک انگشتم را روی شعله قرار دادم و اینگونه خطاب کردم: وقتی گرمای آتش دنیا را نمی توانی تحمل کنی پس چگونه آتش دردناک جهان را تحمل می کنی؟ خداوند به لطف خود از من محافظت کرد.» با شنيدن اين سخن، زن جوان به خانه خود بازگشت. او دختر فرد ثروتمندی بود و در آستانه نامزدی با پسر ثروتمند دیگری بود. پس از این ماجرا، او این خواستگاری را رد کرد و گفت: می خواهم با فلان طلبه ای که در فلان مسجد زندگی می کند ازدواج کنم. پدر و مادر و بستگانش سعی کردند او را متقاعد کنند و خیلی ها شروع کردند به افکار بد درباره او. وقتی این را دید، تمام ماجرا را برایشان تعریف کرد و گفت: من فقط با او ازدواج می کنم، زیرا در دل او ترس از خداست و هر کس از خدا بترسد نمی تواند به کسی آسیب برساند. سرانجام با آن دانشجو ازدواج کرد و او بسیار ثروتمند شد. (اعداالمتعلمین: ص23)

درمان خودارضایی از دیدگاه اسلام

اسلام برای غلبه بر عادت خودارضایی به شدت بر درمان های معنوی و عملی تمرکز دارد. با راهنمایی عاقلانه و تلاش مصمم می توان برای همیشه جلوی آن را گرفت. بیایید چند درمان کلیدی را بررسی کنیم:

1- پایین آوردن نگاه

این بسیار مهم است – کنترل آنچه می بینیم کلید کنترل آنچه می خواهیم است. چنانکه پیامبر (ص) فرمود:

«نگاه پیام آور امیال است، پاسداری از آن حفظ عورت است».

پس باید دید خود را از وسوسه ها کم کنیم و شر را از چشم وارد نکنیم. از آنجا شروع می شود.

2- استفاده از زمان و توانایی برای اجتناب از گناه

اوقات فراغت فرصت هایی را برای ریشه دواندن افکار بیهوده و آرزوهای گناه آلود فراهم می کند. هنگامی که وقت خود را با اطاعت از خدا مشغول نکنیم، دریچه ای برای افراط در کارهایی که او را ناخشنود می سازد، می گذاریم. بنابراین، ما باید خالصانه تلاش کنیم تا از وقت خود در راه های مورد رضایت خداوند استفاده کنیم. قبل از گذشت ساعتها باید از هر ثانیه بهره ببریم و خود را به عبادت و کار خیر مشغول کنیم. همچنین باید توانایی هایی را که خداوند به ما عطا کرده است به درستی به کار بگیریم و از قوت ها و استعدادهای خود در راه های حلال برای خود و دیگران سود ببریم که در دنیا و آخرت ثواب کسب کنیم.

مثلاً می توان برای کسب علم، دعوت دیگران به سوی خدا، نشر خیر در دنیا، یا نشستن با علما وقت گذاشت. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به ما توصیه کرده است: «پیش از پنج چیز از پنج چیز بهره ببرید: جوانی قبل از پیری، سلامتی قبل از بیماری، ثروت قبل از فقر، اوقات فراغت قبل از مشغله و زندگی قبل از مرگ. “

وقتی میل به گناه داریم، می‌توانیم ذهن و نفس خود را مشغول کارهای حلال کنیم، مانند دیدار با دوست، وقت گذرانی با خانواده، تلاوت قرآن، ذکر خدا یا ورزش. نکته کلیدی، اجتناب از انزوا و زمان بیکاری است که به افکار شیطانی اجازه می دهد تا به آن نفوذ کنند.

3- لذت های زودگذر گناه

وقتی در چنگ میل هستیم، باید کمی مکث کنیم و در وضعیتی که پس از برآورده شدن آن خواسته ها در آن قرار داریم فکر کنیم. آیا واقعاً از تسلیم شدن در برابر حرام به سعادت و رضایت پایدار می رسیم؟ خداوند میفرماید كه هرگاه مسلمانى به آرزوی حرامی برسد، چنان احساس ناراحتى، افسردگى، بدبختى و شرم مى كند كه اين احساسات او را وادار به توبه مى كند. گناهکار گرفتار اندوه و خواری است که او را به سوی توبه وامی دارد. چنانکه ابن مبارک می‌گوید: «گناهان را دیده‌ام که قلب را مرده می‌کند، اعتیاد به این گناهان موجب رسوایی می‌شود، ترک گناه دل های شما را زنده میکند پس بهتر است با نفس خود مخالفت کنید و از آن پیروی نکنید».

پس انسان عاقل لذت لحظه ای را که به بدبختی پایان ناپذیر می انجامد، فدای لذت ابدی در اطاعت خدا نمی کند. لذت های گناه زودگذر است، در حالی که طهارت معنوی باعث سعادت شما می شود. هنگامی که وسوسه می شوید، یک قدم به عقب بردارید تا در مورد ثمرات واقعی چنین اقداماتی فکر کنید. به جای آن از آنچه خدا برایت حلال کرده است، استفاده کنید، و بدان که رنج گناه، نفس را راضی نمی کند.

4- قدرت دعا – توسل به خدا در سختی

چرا دعا نمی کنی و از مهربان ترین مهربان التماس نمی کنی؟ دعا برای التماس از آن موجودی است که تحت فرمان او همه چیز واقع می شود. این بهترین علاج با منفعت فراوان است، مخصوصاً هنگامی که با دعاهایی که حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) تعلیم داده است، به درگاه خداوند متوسل شوید.

همانطور که خداوند می فرماید: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم. الغافر 40: 80

5- اجتناب از وسوسه – حفظ خود از گناه

برای اجتناب از وسوسه، باید از هر چیزی که میل شما را شعله ور می کند خودداری کنید – ممکن است تصویر ، فیلم یا صدا باشد. هنگامی که تمایلات طبیعی ما با تحریک مواجه می شوند، فشار برای عمل بر روی آنها ایجاد می شود. اگر ایمان نداشته باشد یا وسیله حلالی مانند ازدواج برای آرامش نداشته باشد، ممکن است به گناه متوسل شوید.

پس جوانانی که می خواهند خود را حفظ کنند، باید از وسوسه پرهیز کنند – از رسانه های تحریک آمیز، مجلات، موسیقی، محیط هایی که نامحرم در آن وجود دارد، و گفتگوهایی که شهوت را شعله ور می کند دوری کنید. دور مکان هایی که احتمال افتادن در گناه وجود دارد خط بکشید.

عجیب است کسی که هوس های خود را برانگیخته، سپس به دنبال تعویذ و دعا می گردد! روی آوردن ما به خدا باید همراه با اجتناب از آنچه ما را به تجاوز از حدودی که او تعیین کرده است، باشد. این دعا را بفرمایید: «خدایا از تو می‌خواهیم که راه درست را به ما نشان دهی و به ما عنایت کن که از آنچه ما را از تو دور می‌کند دوری کنیم».

6-عادت های قبل از خواب

بسیاری از افرادی که با خودارضایی دست و پنجه نرم می کنند، در هنگام رفتن به رخت خواب پس از پرخوری دچار وسوسه و هوس میشوند . بهتر است بدون خواب آلودگی واقعی به رختخواب نروید. با وضو بخوابید و به پهلوی راست دراز بکشید و دعای پیامبر را برای خواب آرام بخوانید. با ذکر خدا و تکرار جملاتی مانند «سبحان الله» و «لا قوه و نیرویی جز به خدا»، افکار شیطانی را دفع کنید. قرائت یا گوش دادن به قرآن تا زمانی که خوابتان بگیرد. حضور شخص دیگری نیز می تواند به جلوگیری از لحظات وسوسه انگیز تنهایی کمک کند. به این فکر کنید که خواب برادر مرگ است. هیچ کس نمی داند که آیا چشمانش دوباره در این دنیا باز خواهد شد یا خیر . چنین فکری در شما، شما را از انجام این کار باز میدارد .

7- پیدا کردن یک دوست خوب

این بخش بسیار مهمی از درمان است. در ابتدا، وسط و پایان اعمال می شود، بلکه درمان بدون آن ناقص است. شما باید همه چیز را در حد توانتان وقت بگذارید تا دوستی خوب پیدا کند. نمی توان بر اهمیت دوستی خوب و با تقوا بیش از حد تأکید کرد. دوست خوب آنچنان تاثیر گذار است که حتی سگ اصحاب کهف به خاطر این اصحاب راهی بهشت شدند.

ما انسان ها خواهان اجتماع هستیم و نمی توانیم به راحتی تنهایی را تحمل کنیم. بدون داشتن دوستانی خوب و باتقوا که با ما در زندگی همراهی کند، در خطر افتادن با کسانی است که گمراه میکنند یقیناً دوستان شرور شما را به محیط های بد خواهند برد. و شما را دام گناهانی مانند مواد مخدر، زنا، ، مشروب، و غیره می اندازد . تمامی رفتار ها و طرز فکر ما توسط کسانی که وقت خود را با آنها می گذرانیم الگوبرداری میشود. وقتی در محیطی آلوده وارد میشوید، توفع نداشته باشید پاک و سالم بمانید (مانند مثال یک سیب گندیده که بقیه سیب ها را خراب میکند)

رسول اکرم (ص) اهمیت دوستان خوب را برای ما بیان کرده است. نبی (علیه السلام) فرمود:

«کسی بر دین دوست خود است. بنابراین، باید ببینید با چه کسی دوست می شوید.»

همچنین در حدیثی دیگر آمده است که همنشینی با تقوا بهتر از خلوت است. (بیهقی)

8- رفتن به مشاوره و دکتر

برای برخی که با خودارضایی یا سایر اعتیادها دست و پنجه نرم می کنند، مشورت با متخصصان بهداشت روان یا پزشکی می تواند به روند بهبودی کمک کند. روان‌شناسان می‌توانند به عوامل روان‌شناختی مؤثر بر رفتار را بررسی کنند، در حالی که متخصصان ارولوژی در درمان‌هایی که اندام‌های جنسی را هدف قرار می‌دهند و به طور خاص باعث این کار میشوند، تخصص دارند.

داروها برای کمک به کاهش میل شدید و پایین آوردن اشتیاق به سطوح سالم وجود دارند. اعتیاد اغلب هم جسم و هم ذهن را درگیر می کند.

9- ازدواج

بهترین راه درمان خودارضایی , ازدواج است. نکاح شرعی مستحب است، چنانکه رسول الله (ص) فرمود: «ای جوانان! کسانی که می توانند ازدواج کنند، زیرا نگاه را پایین می آورد و عورت را حفظ می کند. و كسانى كه قادر به ازدواج نيستند، روزه را بر خود واجب كنند، زيرا شهوات را مى شكند». به دلیل اشاره این حدیث، بسیاری از علما بر این عقیده اند که ازدواج بر کسی که توانا و نیازمند است واجب است، مخصوصاً در صورت ترس از گناه . و چه گناهی بالاتر از این که کسی صبح و شب عملی را انجام دهید که خدا آن را حرام کرده است؟ شما از طریق ازدواج، خواسته های طبیعی خود را که بر اساس آن آفریده شده است، برآورده می کنید و به آرامش و رضایت قلبی و زندگی خوشایند میرسید و خود را از تمام افکار و خطراتی که او را به سوی این عمل زشت دعوت می کند، رها می سازد.